Criminele uitbuiting is net als arbeidsuitbuiting en seksuele uitbuiting een vorm van mensenhandel. Een slachtoffer van criminele uitbuiting wordt gedwongen tot het plegen van criminele feiten. Criminele uitbuiting onderscheidt zich hierdoor van andere vormen van mensenhandel, omdat het slachtoffer in beeld komt als pleger van een strafbaar feit. Het daderschap is direct zichtbaar, terwijl het slachtofferschap verborgen ligt.

Voorbeelden van criminele uitbuiting zijn het dwingen van een slachtoffer om te bedelen, te stelen, pakketjes rond te brengen of hennep te knippen. Het slachtoffer moet hierbij de buit afdragen aan de uitbuiter. Ook hier is dus sprake van winstbejag door de uitbuiter. Doordat een slachtoffer in eerste instantie als dader van een strafbaar feit wordt gesignaleerd, is het extra complex om slachtoffers van deze vorm van mensenhandel in beeld te krijgen. Van alle hulp- en handhavingsorganisaties vergt dit een andere manier van denken.